Συλλεκτικός "Μικρός Αρχηγός" γι' αυτούς που δεν λύγισαν

Το νέο συλλεκτικό τεύχος του "Μικρού Αρχηγού" (τεύχος 839) μόλις κυκλοφόρησε. Η δημιουργικότητα, το πάθος και το πείσμα των δημιουργών του τεύχους σε συνδυασμό με την αξία του περιεχομένου και την υποστήριξη των αναγνωστών σημείωσαν άλλη μια μικρή νίκη απέναντι στην αδράνεια και στην ευτέλεια που έχουν εισχωρήσει στην καθημερινότητά μας, και, δυστυχώς, στην πολιτιστική σφαίρα αυτής της χώρας.

 

 

Στις εκδόσεις Oasis πιστεύουμε στην αλληλεπίδραση των τεχνών, στη δύναμη του γραπτού πολιτισμού και στην αξία μιας καλής ιστορίας σε οποιαδήποτε μορφή και αν αυτή υπάρχει. Το ίδιο πιστεύει και ο συγγραφέας μας Βαγγέλης Γεωργάκης, ο οποίος στο νέο τεύχος του "Μικρού Αρχηγού" καταθετει την ψυχή του και την αγάπη του για το περιοδικό και τους χάρτινους ήρωες αφιερώνοντας το κείμενο σε αυτούς που δεν λύγισαν.

 

Κείμενο Βαγγέλη Γεωργάκη "Το επόμενο τεύχος"

 

Ανήκω σε αυτούς που είδαν από κοντά τον Νίκο Αναστόπουλο και τον Θωμά Μαύρο να σκοράρουν, που πρόλαβαν να ακούσουν τον Γιάννη Πουλόπουλο ζωντανά να τραγουδάει. Την Ελλάδα να παίρνει το Ευρωμπάσκετ του ’87 και τον Νίκο Γκάλη να σηκώνει το τρόπαιο. Την κρίση του Σισμίκ και την σειρά «Αυτός, αυτή και τα μυστήρια» στην τηλεόραση κάθε Σάββατο. Στους τυχερούς που πρόλαβαν σημαντικό κομμάτι από την έκρηξη των κόμιξ και των εικονογραφημένων. Τον Μικρό Κάου-μπόυ και τον Μικρό Αρχηγό κρεμασμένους κάθε βδομάδα στα περίπτερα…

Είχα αρκετές φορές περάσει έξω από τον αριθμό 1 στο δρομάκι της οδού Πραξιτέλους που ήταν τα γραφεία των δύο περιοδικών, ποτέ όμως δεν τολμούσα να μπω, σαν να ήταν κάποιου είδους άβατο.

ΜΙΚΡΟΣ ΚΑΟΥ-ΜΠΟΥ, ΜΙΚΡΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ ήταν οι δύο πινακίδες της εισόδου που εξήπταν τη φαντασία μου.

Ήταν Μάιος του 1989 όταν αποφάσισα να κάνω το μεγάλο τόλμημα. Είχα τους λόγους μου.

Όταν μπήκα στα γραφεία των περιοδικών, ο Θέμος Ανδρεόπουλος κάπνιζε τη γνωστή πίπα του, όπως τον έχουμε συνηθίσει από τις λιγοστές φωτογραφίες του, ο Κωνσταντίνος Ραμπατζής φορούσε παντελόνι με τιράντες και γυαλιά πρεσβυωπίας. Παρέπεμπαν και οι δύο σε ανθρώπους της Άγριας Δύσης· ο Θέμος σε ένα γέρο-σερίφη, ο Κωνσταντίνος Ραμπατζής στο δήμαρχο ίσως μίας κωμόπολης του Ουέστ.

«Τι θα ήθελες;» με ρώτησαν.

«Θέλω το… επόμενο τεύχος του Μικρού Κάου-μπόυ» είπα ντροπαλά.

Η απαίτηση φάνηκε να αιφνιδιάζει τους Ανδρεόπουλο-Ραμπατζή. Φαίνονταν να είναι οι καλύτεροι φίλοι και συνεργάτες στον κόσμο, να συνεννοούνται με τα μάτια.

«Δεν μπορείς να το πάρεις από το περίπτερο;» με ρώτησε, με κάποιο αδιόρατο παράπονο, ο Θέμος Ανδρεόπουλος, δύο μήνες πριν τη διακοπή, όχι όμως οριστική όπως αποδείχτηκε, του περιοδικού.

«Δίνω εξετάσεις» είπα διστακτικά, αλλά με ειλικρίνεια, «και δεν θα έχω χρόνο να το διαβάσω».

«Το επόμενο τεύχος δεν έχει έρθει ακόμη στα γραφεία» είπε.

«Θα αγοράσω κάποιο άλλο τότε» είπα. Δεν είχα και πολλά χρήματα μαζί μου.

Διάλεξα σχεδόν αμέσως από την τεράστια βιβλιοθήκη με προηγούμενες εκδόσεις, ένα τεύχος με τη μορφή του Τζιμ Άνταμς στο εξώφυλλο και τον τίτλο «Εκείνος που δεν λύγισε», ένα εξώφυλλο και ένας τίτλος που θα με ακολουθεί σε όλη τη ζωή μου, και έναν δερματόδετο τόμο που μέχρι εκείνη τη στιγμή αγνοούσα την ύπαρξή τους.

«Πόσο κάνουν;» ρώτησα.

«Δεν θέλουμε χρήματα» απάντησαν.

Αυτή ήταν η μία και μοναδική επίσκεψή μου στα «αρχηγεία» του Μικρού Κάου-μπόυ και του Μικρού Αρχηγού. Έφυγα με έναν ενθουσιασμό και μια ανακούφιση. Ήταν αυτό που περίμενα και… κάτι περισσότερο.

Το επόμενο τεύχος λόγω των εξετάσεων δεν θυμάμαι να το πήρα ποτέ. Δεν θυμάμαι καν πιο ήταν. Πήρα όμως το επόμενο, και το επόμενο… Δεν σταμάτησα να αναζητώ «καινούρια» τεύχη.  Παλαιά τεύχη που έβρισκα, και βρίσκω, ήταν πάντα κάτι το καινούριο για μένα. Πολλά τα διάβαζα και δύο και τρεις φορές, σαν να ήταν πάλι η πρώτη φορά. Οι περιπέτειες της Θρυλικής Τετράδας, χάρη στη γραφή του Γιώργου Μαρμαρίδη και τα ερεβώδη σκίτσα, αποδείχτηκαν άπειρες· και δαιδαλώδεις. Τέσσερα παιδιά εγκλωβισμένα σε μια θρυαλλίδα του χρόνου και ο Τζιμ Άνταμς πάντα δέκα οχτώ. Το καλό με το κακό σε μια αέναη μάχη.

Από τότε έχω την αίσθηση ότι το επόμενο τεύχος της Θρυλικής Τετράδας δεν το έχω διαβάσει ποτέ. Ποτέ δεν θα υπάρξει ένα τέλος. Πάντα κάτι θα ελπίζω, πάντα κάτι περιμένω –στη ζωή μου γενικότερα. Οι καλύτερες στιγμές είναι αυτές που θα έρθουν.

Και ο Μικρός Κάου-μπόυ και ο Μικρός Αρχηγός μας έκαναν να ελπίζουμε, και να προσμένουμε, να ονειρευόμαστε και να σχεδιάζουμε το μέλλον, να μην «λυγίζουμε», σαν να είμαστε για πάντα δέκα οχτώ…

 

 

Περιεχόμενα του τεύχους

 

-Μπάρμπα Σαμ

Ο γνωστός ηλικιωμένος κάου-μπόυ, που κρατούσε κάποτε την επικοινωνία με τους αναγνώστες του περιοδικού, είναι μαζί μας. Σχολιάζει και ενημερώνει...

-Σημείωμα του εκδότη

Ο Χρήστος Νάστος εξωτερικεύει τα συναισθήματά του, με αφορμή τον αγαπημένο του Μικρό Αρχηγό...

-Η περιπέτειες αυτού του τεύχους

Πληροφορίες για συλλέκτες και ερευνητές, σχετικά με τις ιστορίες "Το χαμένο λάφυρο" και "Αίμα στο ποτάμι". Προηγούμενες εκδόσεις, εξώφυλλα και διάφορα άλλα, από τον Παναγιώτη Πλαφουτζή.

-Ένας αρχιτέκτων στο Φαρ-Ουέστ

Ένα καινούριο, αδημοσίευτο κόμικς του Βαγγέλη Σαΐτη, με πρωταγωνιστή τον Πεπίτο Γκονζάλες.

-"Το χαμένο λάφυρο" και "Αίμα στο ποτάμι"

Δύο καταπληκτικές περιπέτειες της Θρυλικής Τετράδας, γραμμένες από την πένα του μοναδικού Γιώργου Μαρμαρίδη. Δράση, αγωνία και χιούμορ σε έναν αριστοτεχνικό συνδυασμό!

-Μπανγκ-Μπανγκ!

Ένας κάου-μπόυ για κλάματα, ή αν θέλετε για γέλια! Το αγαπημένο κόμικς από την Άγρια Δύση.

-Θέμος Ανδρεόπουλος. Ένας πραγματικός καλλιτέχνης, ένας αγαπημένος δημιουργός.

Άρθρο-αφιέρωμα του Χρήστου Νάστου, για έναν από τους δημιουργούς του μύθου της Θρυλικής Τετράδας.

-Και το ταξίδι συνεχίζεται...

Ένα κείμενο του Παναγιώτη Πλαφουτζή, για τα οράματά μας, που πρέπει να τα κάνουμε πραγματικότητα.

-Οι τέσσερις πίνακες της Θρυλικής Τετράδας.

Παρουσίαση των τεσσάρων πινάκων που δημιούργησε πρόσφατα ο ζωγράφος Κωνσταντίνος Ραμπατζής.

-Το επόμενο τεύχος

Ένα κείμενο του συγγραφέα Βαγγέλη Γεωργάκη, για το αγαπημένο του περιοδικό.

-Το Σαλούν των Αναγνωστών

Η στήλη της αλληλογραφίας μας. Εσείς στέλνετε τα γράμματά σας κι εμείς σας απαντάμε.

-Όλε Πεπίτο!

Τα λόγια είναι περιττά. Ο... θρυλικός Γκονζάλες διά χειρός Βαγγέλη Σαΐτη.

-Πολύχρωμο πορτραίτο

Ο Τζιμ Άνταμς επάνω στον Κεραυνό, διά χειρός Κώστα Φραγκιαδάκη.

 

 

Συντελεστές της έκδοσης

 

Υπεύθυνος έκδοσης: Χρήστος Νάστος

Συγγραφέας: Γιώργος Μαρμαρίδης

Εικονογράφηση: Θέμος Ανδρεόπουλος, Κώστας Ραμπατζής

Υπεύθυνος τυπογραφείου: Τάσος Καϊτατζής

Κείμενα: Ζωή Μπέκου

Επιμέλεια εντύπου, διορθώσεις κειμένων, μακέτα εξωφύλλου: Παναγιώτης Πλαφουτζής

 

Η επίσημη παρουσίαση του νέου τεύχους έγινε το Σάββατο 2 Ιουλίου στο καλοκαιρινό φεστιβάλ των κόμικς "Με πενάκι και Σκαπάνη".

 

 

Σχετικοί σύνδεσμοι:

 

"Η αναβίωση των χάρτινων ηρώων"

http://www.oasispublications.gr/content/anaviosi_xartinwn_hrwwn

 

"Μικρός Κάου-μπόυ 1222 και Τυφώνας στην πόλη: ένα κείμενο του συγγραφέα Βαγγέλη Γεωργάκη για το αγαπημένο του περιοδικό"

http://www.oasispublications.gr/content/%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CF%8C%C...

 

'Ο Αγαπημένος ήρωας των παιδιών", το μυθιστόρημα που γέννησε η ελληνική κρίση

http://www.oasispublications.gr/content/o_agapimenos_irwas_twn_paidiwn_t...

 

"Ο Αγαπημένος ήρωας των παιδιών στη Λέσχη Φίλων Κόμικς"

http://www.oasispublications.gr/content/%CE%BF-%CE%B1%CE%B3%CE%B1%CF%80%...

 

Σελίδες Νοσταλγίας: πληροφορίες και διανομή του συλλεκτικού τεύχους

http://selidesnostalgias.blogspot.gr/2016/07/277-839.html

 

Social Media

 

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

 

Newsletters

Zircon - This is a contributing Drupal Theme
Design by WeebPal.